Η θεατρική παράσταση του Καρναβαλικού Κομιτάτου Πάτρας αποτελεί θεσμό για την πόλη μας, με πιστούς fans, που παρακολουθούν κάθε χρόνο το σκηνικό αποτέλεσμα των εμπνευσμένων σεναρίων και των ευρηματικών μεταμφιέσεων.
Καθώς είμαι ένας από αυτούς τους fans, τα τελευταία έξι χρόνια οι άνθρωποι του Kομιτάτου εμπιστεύονται την ματιά μου και δίνω το «παρών» στις ξεχωριστές αυτές παραστάσεις, όχι μόνο για την προσωπική μου διασκέδαση, αλλά και για τη φωτογραφική αποτύπωση της δράσης μπροστά και πίσω από τη σκηνή. Έτσι έγινε και φέτος, όταν, πριν από λίγες μέρες, βρέθηκα στο θέατρο Επίκεντρο, για την πρεμιέρα του κωμικού θεάματος «Δρόμο παίρνει, δρόμο αφήνει» των συνήθων υπόπτων μελών του Κομιτάτου, αλλά και νέων προσώπων που προστέθηκαν στον ξεκαρδιστικό θίασο.
Είναι πάντα μια δημιουργική και απολαυστική εμπειρία για έναν φωτογράφο να βρίσκεται τόσο στα παρασκήνια ενός θεατρικού έργου και να παρακολουθεί την προετοιμασία των ηθοποιών, όσο και στις πρώτες σειρές των καθισμάτων και να καταγράφει κάθε ενδιαφέρον στιγμιότυπο της πλοκής. Όταν, δε, τα άτομα που απαρτίζουν τον θίασο είναι ένας κι ένας, όταν οι μεταμφιέσεις τους κινούνται σε ένα φάσμα από το κωμικό μέχρι το σουρεαλιστικό και το κλίμα της παράστασης συνδυάζει την αυτοσυγκέντρωση με τον χαβαλέ, το αποτέλεσμα των φωτογραφιών τα έχει όλα: αυθορμητισμό, γέλιο, χρώμα, συμβολισμούς και καλλιτεχνική αύρα.
Θέλησα με τις φωτογραφίες μου να αιχμαλωτίσω τόσο την κίνηση και τη «φασαρία» της σκηνής, όπως προέκυψε από την εκφραστικότητα και τα εντυπωσιακά κοστούμια των ηθοποιών, όσο και τη δυναμική στατικότητα των σκηνικών και των αξεσουάρ, που περίμεναν το θίασο, για να τους δώσει ζωντάνια. Αν και η οπτικοακουστική απόλαυση από ένα ευφυές σενάριο με πολλές ερμηνείες-έκπληξη δεν μπορεί να αποδοθεί απόλυτα από μερικά καρέ, ωστόσο φρόντισα με τα πλάνα μου να καταγράψω το ύφος της παράστασης, το οποίο θύμιζε κυριολεκτικά καρναβαλική παρέλαση επί σκηνής.
Σίγουρα, μπορείτε να αναγνωρίσετε μέσα από το πλήθος των ηθοποιών γνωστές περσόνες από παραμύθια και ιστορίες, που μας έλεγαν, όταν ήμασταν παιδιά: τη Χιονάτη, το Τζίτζικα και το Μέρμηγκα, τον Χάνσελ και τη Γκρέτελ. Όπως το παραμύθι πλέκει με την αλήθεια και η σάτιρα συχνά προβλέπει την πραγματικότητα, έτσι και οι φωτογραφίες από ένα τόσο ιδιαίτερο θέαμα συνδυάζουν την αυθεντικότητα με τη μαγεία των προσεγμένων σκηνικών και τα χρώματα του καρναβαλιού με τις σκιές, που μόνο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα έχουν να προσφέρουν.
«Όταν τελειώνει η βροχή, παύει το παραμύθι κι οι πρίγκιπες έχουν χαθεί βαθιά μέσα στη λήθη», έλεγε το ρεφρέν του τραγουδιού της αυλαίας. Τα φωτογραφικά στιγμιότυπα, όμως, έχουν τη δύναμη να κερδίσουν τη λήθη και να βρουν τους πρίγκιπες ανάμεσα σε γνώριμα πρόσωπα, που χαρίζουν άφθονο γέλιο.
Απολαύστε φωτογραφίες από την θεατρική παράσταση του 2012
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Κείμενα:K.Μάγνης, Λυκούργος Σταυρουλόπουλος, Ελίζα Σιγαλού, Γιωργία Τσούλου
Σύνθεση – ενορχήστρωση:Τζώνυ Ανδριόπουλος
Σκηνοθεσία:Ολγα Μοσχόβου
Σκηνικά – Κοστούμια:Ντούλη Δημητροπούλου
Χορογραφίες – Κίνηση:Κατερίνα Αναλυτή
Παραγωγή:Ριάννα Παπαχρηστοπούλου
Αξεσουάρ:Ντούλη Δημητροπούλου,Γιωργία Τσούλου, Ελίζα Σιγαλού, Ολγα Σταυρουλοπούλου, Ριάννα Παπαχρηστοπούλου
Κατασκευή σκηνικών: Σάκης Πεφτίκογλου
Τραγούδι Τζίτζικα Στιχουργός : Μάγνης Κ. Τραγουδουν: Τάκης Κωνσταντινόπουλος,
Τραγούδι Χιονάτης Στιχουργός : Μάγνης Κ. Τραγουδουν: Ελίζα Σιγαλού, Ριάννα Παπαχρηστοπούλου,
Τραγούδι Φινάλε Στιχουργός: Ελίζα Σιγαλού , Τραγουδουν: Ριάννα Παπαχρηστοπούλου, Ελίζα Σιγαλού, Ολγα Σταυρολοπούλου,Ντένης Χρυσανθόπουλος, Λυκούργος Σταυρουλόπουλος,
Ηθοποιοί: Ολγα Μοσχόβου, Γιωργία Τσούλου, Ριάννα Παπαχρηστοπούλου, Ελίζα Σιγαλού, Μαρία Αγουρίδη, Ολγα Σταυρουλοπούλου, Αννα Ροδοπούλου, Καρολίνα Λέγκα, Λιωρέττα Τζώρου, Νάγη Αναγνωστοπούλου , Λουκία ΣιμονοβίκηΤάκης Τσακαμπέτης, Γιάννης Γιαννακόπουλος, Ντένης Χρυσανθόπουλος, Θανάσης Βλάχος, Κωνσταντίνος Μάγνης, Λυκούργος Σταυρουλόπουλος, Γιάννης Πετρούτσος, Γιάννης Λιλής, Κώστας Μπέλεχας, Παντελής Πανής
